Vandaag om 9.15 zit ik klaar, klaar om in de digitale wachtrij te gaan staan bij het UWV. Een mooie en speciale dag. Vandaag is er namelijk een STAP subsidie in het leven geroepen voor elke werkende en niet werkende Nederlander.
Omdat de afgelopen jaren lastig zijn verlopen voor ons alle (het C tijdperk) en omdat er veel is verandert heeft de overheid een bedrag vrijgegeven. Dit is om een opleiding naar keuze te gaan volgen. Nu geloof ik in een leven lang leren en heb dus een geschikte opleiding gevonden.
Vandaag alleen even op tijd inloggen. Kan niet te moeilijk zijn met 1/3 van de Nederlanders nog in bed na een kegel van de carnaval en 1/3 van de Nederlanders op de latte in het witte poeder. Dit geeft de burger en ondernemer moed. De afgelopen twee jaar was het voor mijn bedrijf (net als veel andere) niet mogelijk om een vergoeding te krijgen. Nu kunnen we daar lang en kort over praten maar als je genoeg vlees op je botten heb dan moet je ook niet claimen.
Ongeacht daar bepaalde organisaties heel anders over dachten, vond ik dat we het wel uit konden zingen en heb niet aangevraagd. Het was wel jammer dat de zonnepanelen welke ik onlangs heb aangeschaft. Niet is voor huishoudens waar twee ondernemingen in het zelfde bed slapen. En dus betaalde we ons verduurzamingsverhaal zelf zonder btw afdracht.
Vandaag gaat het anders lopen ik ben vanmorgen klaar om het kapitaal te bemachtigen en direct door te schuiven naar de organisatie waar ik voor een opleiding had ingeschreven. Dit moest volgens de UWV spelregels al gebeurt zijn.
Terug naar 9.15 toen deze jongen klaar zat om als het startsein zou klinken zo spoedig mogelijk in te loggen. Om 9:59:50 begon het aftellen. Uit volle borst brulde in mee, tien negen acht zeven enz om direct te zien dat ik op een achterstand van 58 minuten werd gezet.
Als ondernemers hebben we zwaardere klappen gekregen dus, waar gaat het over.
Geen probleem dus hoppa, koffie en koek halen maar. Na 15 minuten schoot de teller naar 35 minuten, zie je wel mijn eerdere voorspellingen van waar de andere Nederlanders zich bevinden komt uit.
Daarnaast zijn er gelukkig in Nederland veel afvallers en geen doorzetters dus bijna aan de beurt de 35 wordt 32 minuten. Op het puntje van mijn stoel check ik nog even mijn DIGID. Alles werkt top, open gooien denk ik.
Zoals in een heel saaie voetbal wedstrijd lijkt de tijd stil te staan en geeft de klok nog steeds 32 minuten aan terwijl de persoon in de balk (zie tekening) wel blijft doorlopen. Ineens tot mijn grote verbazing dertig minuten later springt de teller naar geen getal maar de zin “het is erg druk het duurt langer dan een uur”. Uhhhhhh even wachten, nog even wachten, nog even wachten omdat we onder de rivieren wonen kennen we de uitspraak. Dus luid in mijn kantoor brul ik, Pizza.
Maar zojuist verdwijnt de eindstreep uitzicht naar helemaal niets.
Wat nu, gelukkig mogen we wachten maar de klant afspraken voor vandaag komen wel erg dicht in zicht en dus wordt het over en sluiten? Nee het systeem geeft een bonus melding aan “U kunt deze pagina verlaten zonder uw plaats in de wachtrij te verliezen”.
Gelukkig, Rutte zou zeggen. Wat wonen we toch in een mooi land, Dit vindt ik 100% nee 200% nee 300% en in gedachten zie ik zijn eeuwige glimlach. Een uur later sta ik nog steeds in de wachtrij, de klok tikt 11.30 aan we zijn dus al twee uur verder. Nu wordt de interne druk wel erg hoog en moet toch wel even naar het toilet. Gelukkig is het nog steeds erg druk en staat de teller nog op meer dan een uur.
Na opgelucht weer te zijn teruggekeerd merk ik dat mijn gedachten gaan dwalen. De eerste vloeken komen rond 12.10 wel opzetten en even rekenen tweeën en half uur verder. Niets kunnen doen is qua consultancy uren bijna de helft van de trainingskosten. Oké nog even een uurtje verder en we komen bijna bij het break even punt voor het UWV.
Bijna gaat de laptop met bureaustoel door de ruit als ik een mail krijg. Nee niet van het UWV of van de Efteling maar van de dame welke werkzaam is bij de organisatie waar ik de training wil volgen.
Lieve worden lees ik en denk dit is goede marketing om onszelf samen door het UWV systeem heen te trekken. Bijgesloten bij de mail een relaxmuziek afspeellijst. Wisten zij het al of zijn ze erg creatief en klantvriendelijk. Ik moet zeggen top gedaan.
Tijdens het luisteren van de relax muziek (wat ik nu wel nodig heb). Vraag ik mij af of er verschillen zijn tussen het UWV en de Efteling. Beiden laten ons geloven in mooie sprookjes en bij beide organisaties sta je lang in de wachtrij. De vergoeding voor de subsidie kan prettig zijn maar uiteindelijk wordt dit van ons eigen geld betaald. Zo ook het kaartje van de Efteling komt uit de eigen portefeuille.
Bij de UWV is de tijd weer verder gelopen en kom ik aan weer aan bij de 32 minuten grens. Lekker het wachten wordt beloond. Net als ik het poortje van de achtbaan open zie gaan hoor ik een knal en kijk omhoog. De python (achtbaan in de Efteling) is door de vele draaiuren vastgelopen en gaat geen kant meer op.
Ze staat als een echte slang stil welke klaar is om de prooi te grijpen maar dan verlamd staart ze mij aan. Helaas het wachten is voor niets geweest u kunt achteruit terug lopen. Mijn glimlach verdwijnt als ik zie dat het poppetje (overigens zonder broodtrommeltje) op de UWV site verstard en stil komt te staan. De tijd 12:23:28 ruim drie uur later wordt er gepauzeerd en sta ik nog steeds in de wachtrij. Gaat het UWV digitaal lunchen denk ik nog naïef? Maar nee om 13:20 ben ik klaar met het schrijven van mijn beklag en staat alles nog op pauze.
Bij de Efteling krijg ik de mogelijkheid om in een andere rij te staan maar het UWV geeft niets door. De reputatie van de slang wint vandaag van de mindere prestatie van het lopende poppetje zonder broodtrommel. Over twee maanden krijg ik weer een kans om in te loggen. Laten we hopen dat ik nu via de invalide ingang een plaatsje kan bemachtigen. Deze rij is altijd minder lang en gaat vele malen sneller.